Individuela Informašo

De Individuela Informašo (I.I.) is in 1821 door partes Moffain Debando-Mue in het leven geroepen met het doel om iedereen met persoonlijke moeilijkheden (zowel geestelijke als materiële) met raad en daad bij te staan. De Ergynne-kerk kwam via partes Debando-Mue tot dit initiatief naar aanleiding van de weigering om een wet voor sociale voorzieningen aan te nemen. Deze wet behelsde tevens financiële hulp aan armen en werklozen. Met 321 tegen 26 stemmen werd deze wet echter in 1821 verworpen. De I.I., die toen, aanvankelijk nog met tegenwerking van de regering, een jaar later opgericht werd, had vestigingen in enkele grote steden (Hirdo, Amahagge, Asjetto, Tunbas), waar de grootste armoede heerste. Tegenwoordig heeft nagenoeg elke gemeente in Spokanië een vertegenwoordiging van deze instelling. De taak op het ogenblik bestaat voornamelijk uit hulpverlening aan asociale individuen, alcoholisten, verslaafden, daklozen ed. Wat dit betreft kunnen we de I.I. vergelijken met het Leger des Heils.

De I.I. is altijd vertegenwoordigd bij evenementen en gebeurtenissen waar veel mensen aanwezig zijn. In de schouwburg, op kermissen, bij ongelukken, overal kunnen we enkele I.I.-leden waarnemen, die vaak zeer intensief samenwerken met andere organisaties, zoals politie, brandweer ed.

Elk I.I.-lid (meest vrouwen tussen de 20 en 50 jaar) heeft een gedegen opleiding achter de rug. Men dient ten minste in het bezit te zijn van een EHBO- en zwemdiploma, rijbewijs, diploma van de Medische Raad (om psychologisch en pedagogisch verantwoord te werk te gaan), middelbare schoolopleiding en het Spokanische Wetsgeschrift (waaruit vooral de kennis van de sociale wetten, wetten op drankmisbruik en verdovende middelen blijkt).

De I.I.-leden vallen vanwege hun ouderwetse uniform zeer op tussen het publiek. De vrouwen dragen een blauwe hoed en lange zwarte rok of lange zwarte broek. De mannen dragen een blauwe pet en zwarte broek. Op rok of broek wordt een blauw afgebiesd zwart jasje gedragen.

In het Fysieke Archief bevindt zich een lijst met de namen van de I.I.-bestuursleden uit de periode 1967-1971. In die tijd zetelde het hoofdbestuur in Bôrâ, wat verklaart waarom alle bestuursleden in Bôrâ woonden. De telefoonnummers zijn niet geconverteerd (en op deze adressen ook niet meer in gebruik). Hoofdbestuur (tot 1982): Floepa-lirrotiy 2A, 1000-Bôrâ, tf. 0310-818181 en 0310-828282
functie	naam	adres	tel.nummer
directeur	Ingret R. Tarisz-Qurharrt*	Ef Lupje 102	641601
voorzitter	Lapi Z. Ef Mjakâmkiy-Keldus	Newton-mirra 6	--
penningmeester	Spensa Ef Wopster-Hucÿr*	Ÿrbas-plep 65	765540
bestuursleden	Moffain S.R. Blaaf-Tûlmen	Gotrencc-mirra 1	687460
	Kârle P. Bozjafiy-Koll	Tesla-plep 39	549887
	Pytt W. Brujeer-Stootâ	Nôgatro-plep 39	543876
	Wut F.T. Rifo Ducšâ-Lelperiy	Ef Hâgtrfy 17	892921
	Ronesa Z. Hucÿr-Vanyzah	Alertobiy-weg 56	687549
	Leo Hÿpa-Itchquandro	Nônga Tufge-mirra 79A	553210
	Lerdu U.R.O. Krâ-Eldrem	Jakâm-weg 17	567489
	Tina E. Kolesmerater-Furr*	Ÿrôm-mirra 66	806002
	Mynzer Rifo Ef Mergo-Tan	Pânâ-avenû 76C	813033
	Elsa I. Šarkater-Möller*	R.Itchquas Fyljgiy-mirra 12	711364
	Charlôt C.C. Uleff-Rifo Hâpst*	Mon. Rifo Ef Vola-plep 45	707719
	Cârles M. Gânkiy	Pânâ-avenû 430	529820
	Sem S. Brâlgoñg-Eensen	Fermen-plep 92	825700
	Xerma E. Sinto Bilardo-Kwânt*	Liftkar Vildultos-plep 4	607033
De initialen achter de voornamen zijn in dit geval géén extra voornamen, maar het zijn afkortingen van de "bijnamen" die de leden elkaar geven. Deze blijven voor de buitenwereld geheim. Deze eigenaardige gewoonte verraadt hoe de I.I. oorspronkelijk een sektarisch karakter had.

Het gehele corps bestaat momenteel uit ca. 45.000 vrouwelijke en 30.000 mannelijke leden. Iedereen kan deze leden benaderen met de meest uiteenlopende problemen, ook toeristen die de weg willen weten, buitenlanders die in moeilijkheden zijn geraakt, verdwaalde kinderen, daklozen of zij die menen onrechtvaardig behandeld te zijn door politie of justitie. Vaak zal een I.I.-lid de hulpzoeker doorverwijzen naar een daartoe geëigende instantie of zullen zij zelf mensen benaderen die in moeilijkheden (zullen) verkeren, zoals alcoholisten of slachtoffers van een ramp. De Spokanische regering en vele gemeenten verlenen aanzienlijke subsidies, waarmede men onder andere ziekenhuizen, sanatoria, ontwenningstehuizen, jeugdcentra, revalidatiecentra, overnachtingen en voedsel bekostigt. Een aparte afdeling van de I.I. is de C.C. (Cÿrachômm Cÿrtiyr = Persoonlijke Hulp), die voor behoeftige bejaarden zorgt. Deze zorg houdt o.a. in het leveren van dagelijks warme maaltijden aan huis, het schoonhouden van bejaardenwoningen, het bouwen van bejaardentehuizen en het voorlichten van bejaarden om deze meer vertrouwd te maken met de ontwikkelingen in de maatschappij, nieuwe uitvindingen, enz. Vragen als hoe het openbaar vervoer te gebruiken, hoe het belastingformulier in te vullen, hoe tegenover de ideeën van jongeren te staan, worden dan beantwoord. De C.C. is in 1946 gesticht op initiatief van de I.I.-voorzitter van Afdeling Kurriy, Peoll Loo-Teengochyve. Ten slotte dient nog vermeld te worden dat de I.I. in sommige gevallen de taken van anderen, zoals de politie, overneemt als zij meent dat een andere instelling geen menswaardige of effectieve behandeling kan garanderen. Dit komt bijvoorbeeld voor bij de opvang van verslaafden of van misdadigers die ontoerekeningsvatbaar beschouwd moeten worden en daarom beter in een I.I.-tehuis dan in de gevangenis kunnen verblijven.

Deze taakovername door de I.I. is een omstreden punt, daar de I.I. een particuliere aangelegenheid is en wettelijk niet dezelfde rechten heeft als overheidsinstanties zoals de politie.