Memoires van Hesta Plôck: deel 2
In 1997 verscheen het eerste deel van de memoires van mevrouw Hesta Plôck, onder de veelzeggende titel "We fit risinar!" (O zo
voorzichtig). Het boek deed de politieke wereld in Hirdo op zijn grondvesten schudden, want de isolationistische politica
schroomde niet om alle vuile was buiten te hangen, waarbij het meeste wasgoed nog even door het slijk was gehaald om het nog
vuiler te doen lijken.
In november 1999 verscheen het tweede deel van haar memoires. Nu onder de intrigerende titel "Kaf lâkorsor tiffugs" (Op kousevoeten). En zoals te verwachten, het degelijke politieke bolwerk in Hirdo schudt andermaal op zijn grondvesten.
Mevrouw Hesta Plôck (geboren in 1948 in het schilderachtige stadje Sinto-Alycro-Poniy op Tigof) mag gerust een van de kleurrijkste politici van Spokanië genoemd worden. Haar studie Landmeetkunde aan de toenmalige Technische Hogeschool in Hirdo brak zij in 1968 (twee jaar voor het einde) af, omdat de politiek haar meer trok. Zij voelde zich thuis bij de gematigd progressieve politieke partij AZR (Nationale Volksraad), die streeft naar een industriële ontwikkeling binnen een isolationistisch beleid, en wist daar veel invloed uit te oefenen.
Na vele bestuurlijke functies, ook buiten de AZR, schopte ze het in 1981 tot directrice Veiligheidsinspectie Luchtvaartdienst. Een gewichtige baan die ze tot 1987 bekleedde. Na diverse conflicten is ze bij de Luchtvaartdienst opgestapt en aanvaardde ze een burgemeesterspost in de Tigofse gemeente Hafegge.
Op 24 juni 1983 was zij aanwezig bij de ondertekening van het Luchtvaartverdrag tussen Nederland en Spokanië. Zij vergezelde toen de minister van transport (Lôra Emmerliyst-Oliyi) bij een bezoek aan diens Nederlandse collega, minister Neelie Smit-Kroes. Nooit heeft zij er een geheim van gemaakt dat ze zich tegen een dergelijk Luchtvaartverdrag verzette, maar in deel 2 van haar memoires krijgen we pas goed een indruk van haar frustraties.
Sinds 1996 heeft Hesta Plôck zich teruggetrokken uit het openbare leven en bewoont, samen met haar lieve vriendin Elmira Droemote, haar
buitenhuis op de vlakte van Hekory.
Enkele uiteenlopende reacties uit de pers op "Kaf lâkorsor tiffugs" (Op kousevoeten):
"Een zuur en bitter document. Voer voor isolationisten." (Amagene, Amahagge)
"Plôck's onthullingen nekslag voor half Politiek Hirdo" (Ef Hymâ, Trendon)
"Vertederend, vol inzicht, diep menselijk" (Ef Hoggebimiy, Hoggebim)
"Een boek om elkaar voor te lezen" (Opper-quiyrda, Milbo)
"Slaapverwekkend en zelfgenoegzaam werkje" (Kleter Hirdoegg, Hirdo)
Zie fragment uit Plôck's memoires (in SPARC).
Categorie: Cultuur
|