Slaapplaatsen

Voor georganiseerde groepsreizen worden soms accommodaties geregeld die niet direct weggelegd zijn voor de individuele toerist. Zulke groepsreizen worden dikwijls georganiseerd voor leden van een club of vereniging. Soms is het mogelijk om als buitenlander tijdelijk lid te worden van een dergelijke club of vereniging, teneinde een bepaalde reis te kunnen meemaken. Voorwaarde is dan meestal wel dat de belangstelling van de "echte" leden zo gering is dat de reis of excursie zonder buitenlandse "tijdelijke" leden niet door kan gaan.

Zo kunt u overnachten in de kasteelruïne op het eilandje Tuckrâhynne, mits u bereid bent om samen met de leden van de Vogilygert (Vogelwacht) een excursie naar het vogelreservaat op dit eilandje te ondernemen.

Als u een paar keer in een oud verlaten stationnetje wilt overnachten, kunt u proberen u aan te sluiten bij een excursie van de Ququlâ rifo Arânka-frints (QUAFRI, Vereniging van Spoorwegvrienden).

Grotten worden omgetoverd in geheimzinnige "hotels" door de Kindisiy Speleolôche-Roefto (KSR, Koninklijk Speleologenverbond), mits men als lid van deze vereniging bereid is om aan de excursies deel te nemen.

Overal in het land staan verlaten molens, vuurtorens of kalkovens waarin men mag overnachten als men maar van de juiste vereniging lid is of de juiste organisaties weet te benaderen. De Ququlâ furt Liftkar Môjôls (QULIMÔ, Vereniging voor Oude Molens) beheert een aantal oude water- en windmolens waarin men na afspraak een of meer nachten mag doorbrengen, mits men zelf voor beddengoed zorgt.
Bij de Koninklijke Kustbewaking (Kindisiy Xijegert) kan men informeren naar verlaten vuurtorens die als "vakantiehuisje" te huur zijn.
De drie kalkovens bij Kiylper-Friyl (gemeente Hetura, Noordoost-Tjemp) mogen als tijdelijk onderdak dienen voor de leden van de Feslosos furt Industriela Herita-zollos (FIHZ, Stichting tot Behoud van Industrieel Erfgoed). Buitenlanders die geen lid zijn van deze stichting kunnen in de hoedanigheid van "introducé" genieten van de privileges die deze stichting biedt. Een aantal leden van de stichting is bereid om buitenlanders te "introduceren".

U kunt op oude zeilschepen in de havens van Liyrotyka en Tosiy overnachten als u contact opneemt met de Feslosos furt Sailelira Herita (FeSaHe, Stichting Zeilend Erfgoed) in Tosiy. Natuurlijk zijn overnachtingen op schepen vanzelfsprekend als u een tocht op zee maakt met een van de oude zeil- of stoomschepen die in de havens van Amahagge en Hoggebim liggen. Neem contact op met de rederijen aldaar.

Lichamelijk gehandicapten kunnen kamperen op speciaal ingerichte terreinen die worden beheerd door de liefdadigheidsinstelling Lûnters-feslosos (Stichting "Klimop").

Geoefende bergwandelaars kunnen gebruikmaken van enkele prachtig gelegen, maar moeilijk bereikbare, kampeerterreintjes van de Ququlâ furt Bergalefos (Vereniging voor Bergsporten); een lidmaatschap is vereist, maar dit is op de campings zelf te regelen (buitenlanders kunnen tijdelijk lid worden).

Ergynne-gelovigen die de "aanbidding der Natuur", zoals de Ergynne voorschrijft, bij het kamperen in de praktijk willen brengen, kunnen terecht op twee kampeerterreinen van de Labane-corvi'am (Labane-gemeenschap).

En ten slotte, natuurliefhebbers, die niets moeten hebben van gemotoriseerd vervoer en moderne kampeerfaciliteiten, kunnen op authentieke wijze kamperen op de terreinen van de Šaðôr-tonn-frints (Vrienden van het Natuurschoon). Hier wordt uitsluitend op een kampvuurtje gekookt, plastic en nylon worden gemeden en men wast zich dagelijks uitgebreid met groene zeep.

In tegenstelling tot wat buitenlanders vaak denken, zijn de Labane-corvi'am en de Šaðôr-tonn-frints geen naturistenverenigingen. Naturisme wordt bedreven door de leden van de Helt Poiros Clup (HPC, Gezond Leven Club) die twee campings bezit: een aan de Zverosta-kust op het eilandje Fôlshynne, en een in de Cheetucjâ-delta bij Sinto-Leenn. Op de HPC-campings heerst een streng regime: het dragen van kleren, roken en alcohol zijn verboden. Er wordt gemeenschappelijk gegeten en gesport, men gaat vroeg naar bed en staat heel vroeg op. De twee campings hebben een eigen zwembad, waar vaste uren voor "spelen" en vaste uren voor sportief zwemmen (lees: baantjes trekken) bestaan.
Buiten de twee HPC-locaties houdt men in Spokanië overal zijn kleren aan; een fenomeen als naaktstranden is in dit land dan ook geheel onbekend.

Vanaf ongeveer 1995 is er een tendens te bespeuren dat toeristen graag op alternatieve wijze hun vakantie in Spokanië willen doorbrengen. Een bijzondere vorm van overnachten hoort daar bij. Naast de reguliere hotels, pensions, herbergen en kampeerplaatsen komen er steeds meer mogelijkheden om op allerlei vreemde locaties een slaapplaats te vinden. Het idee dat je lid moet zijn van een of andere vereniging om toegang te kunnen krijgen tot dergelijke locaties, wordt meer en meer in twijfel getrokken. Dit betekent dat dergelijke verenigingen zich steeds meer ontplooien als een soort reisbureaus die alle mogelijke vormen van accommodatie aanbieden.
Vanaf ongeveer 2005 geven toeristen steeds meer te kennen dat ze ook bij de alternatieve overnachtingsmogelijkheden enige tot veel luxe wensen. "Alternatief" staat dus niet meer gelijk aan "eenvoudig" of "primitief". Het Ministerie voor Toerisme en Recreatie ziet deze tendens sinds ca. 2008 ook in en probeert met subsidies en versoepeld beleid tegemoet te komen aan de wensen van aanbieders van overnachtingen om meer luxe te creëren.