Spokanisch Archief  

De ruzie bij Steufima


Basyll Irjen (1880–1971)
een verhaal uit het kinderboek Hâldrecs ur halfâmpiyyas
(Bruilofts- en feestpasteien, 1944)

Het volgende verhaal is een parodie op een scène uit de Sage van de Beslissing van Rominâstra, waar het feest in het paleis van de (niet nader genoemde) Koning uitdraait op een complete veldslag vanwege de vele misverstanden en roddels die over en weer gaan.
Deze parodie is te vinden in het kinderboek Hâldrecs ur halfâmpiyyas (Bruilofts- en feestpasteien), in 1944 geschreven door Basyll Irjen.
De Ergynne-geestelijkheid heeft toen heftig gereageerd, omdat de Ergynne-personificaties als feestvierende goden worden voorgesteld (met een knipoog naar de Griekse mythologie), en omdat zo'n parodie bovendien voor kinderen bedoeld was, die zo een geheel verkeerde indruk van hun geloof zouden kunnen krijgen. Het kinderboek is in de strenge Ergynne-gebieden altijd geboycot geweest.


Koronalista en Lajate zouden een feest geven. Dat is niets bijzonders want de goden zijn dol op feesten. Op dit feest wilde Lajate alle andere goden uitnodigen, maar Koronalista verbood haar dat, omdat het dan zo'n afschuwelijke drukte zou worden. Er werd zorgvuldig besproken wie er wel en wie er niet mochten komen, en men kan zich levendig voorstellen, dat er nu al ruzie ontstond. Eindelijk waren Koronalista en Lajate het met elkaar eens, behalve of Steufima nu wel of niet mocht komen. Steufima had namelijk een tijdje daarvoor openbaar gemaakt dat Lajate ziek is. Dat vond Lajate niet leuk en dus wilde ze hem niet uitnodigen. Koronalista wilde hem wel uitnodigen, en er volgde toen een volkomen zinloze ruzie, maar Koronalista kreeg zijn zin en Steufima werd uitgenodigd. Op de dag dat het feest gehouden werd, waren werkelijk alle godheden daar. Maar niemand voelde toen dat dit feest een echte ramp zou worden. Het volgende gebeurde: Jamin Jastaf zonderde zich plotseling met Lajate af, en ze fluisterde: "Het is toch niet waar wat Steufima gezegd heeft, dat jij ziek bent? Dan zou je nu wel kwaad op hem zijn, en hem niet uitgenodigd hebben!" Lajate zei: "Dat wou ik ook niet, maar Koronalista wilde het."

Dit werd allemaal in de tuin van Koronalista en Lajate gezegd, en terwijl dit gezegd werd, kwam Ameo langswandelen. Hij hoorde was deze vrouwen zeiden, maar hij begreep het niet goed. Hij dacht dat zij een plan aan het smeden waren om Koronalista te vermoorden, en hij liep daarom zo snel mogelijk naar Koronalista, om het te vertellen. Deze was echter niet alleen, maar met Steufima, en Steufima verdacht Lajate er direct van dat zij dacht dat het door hem kwam. Men ziet, dat er een grote verwarring ontstond. De verwarring werd nog groter: Steufima werd verschrikkelijk boos op Lajate, omdat deze dat allemaal gezegd had en daarom sloeg hij een porseleinen vaas kapot. Ameo wist natuurlijk nergens iets van en daarom dacht hij dat Steufima dat deed om Lajate nog veel meer te pesten. Hij liep daarom snel naar Lajate, om dat te vertellen. Steufima zag hem naar Lajate lopen en toen hij bij haar was, haalde Steufima hem in en hij trok hem opzij. Hij dacht namelijk dat Ameo Lajate wilde vertellen dat Steufima alles van de moord wist. Steufima wilde dat niet, want hij was van plan om stiekem wraak te nemen.

Alle andere goden en godinnen begonnen zich ook met het geheel te bemoeien, en zij waren nu alle boos op elkaar, tot er over de wandeling van Ameo gesproken werd. Toen werd iedereen wakker geschud. Alle goden betuigden hun spijt, dat zij op dit feest zo'n ruzie met elkaar gemaakt hadden, behalve... Steufima. Hij was nog steeds boos, en hij speelde met de gedachte om wraak te nemen, maar dat heeft hij niet gedaan, omdat Lajate eigenlijk nogal zielig was!

© vertaling: Rolandt Tweehuysen

20 nov 2000