Toegang tot Spokanië

Er zijn twee manieren waarop iemand op legale wijze Spokanië kan betreden:

1. per vliegtuig of
2. per schip

Het maakt niet uit op welke wijze men van vliegtuig of schip gebruikmaakt: men kan met een officiële lijndienst reizen, een vliegtuig of schip gecharterd hebben, of gebruikmaken van zijn privé-vervoermiddel.
In alle gevallen zal men het land moeten betreden via een haven of luchthaven die als "douanegebied" geldt. Hier bevinden zich de faciliteiten die een legaal betreden van het land mogelijk maken: de administratieve zaken kunnen afgehandeld worden, en bagage en vervoermiddel kunnen gecontroleerd worden.
Een "douanegebied" is per definitie een haven of een luchthaven. In de douanegebieden werken twee instanties samen: de Douane (Ðûann) en de Kust- en Grenspolitie (Zykrÿntôm).

De volgende havens zijn douanegebieden (opsomming gaat per eiland, tegen de klok in, belangrijkste haven het eerst):

Eiland Berref:
Bôrâ, Kurriy, Korif, Empecho, Hildi, Tloer, Tosiy, Piroes, Berezze, Minde, Gret, Hâcÿr, Lift, Tanburo.

Eiland Liftka:
Tanbÿr, Tunbas, Amahagge, Gralkrich, Aflif, Hoggebim, Liyrotyka, Mollefin.

Eiland Brÿr:
Husta, Zar-Husta, Zar-Husta-Port, Milbo, Girdes, Girdesef-Port, Alerbô-Lestô.

Eiland Teujan:
Xubenuke-Port, Manes-Halâf, Eratiyft.

Eiland Tigof:
Tsjech, Asjetto, Halaresto.

Eiland Lomky:
Trofy, Komy, Jatty, Gasky.

Eiland Garos:
Garos.

Let op: de cursief aangegeven havens zijn alleen douanegebied voor de beroepsvaart (met name vissersschepen). Pleziervaart moet uitwijken naar een ander douanegebied in de buurt.

Zodra een particulier schip (dus niet de beroepsvaart) de territoriale wateren van Spokanië binnenvaart, dient de kapitein zich telefonisch of per radio te melden bij het dichtstbijzijnde Kustwachtstation. Hierna dient hij de kortste weg naar de dichtstbijzijnde douanehaven te nemen, alwaar schip en bemanning ingeklaard kunnen worden. Het paspoort wordt afgestempeld en de kapitein krijgt een zogenoemde Entrafer-letra (Bezoekersbrief), een document dat hij aan boord van het schip moet houden, en dat hem toestemming geeft om alle territoriale wateren te bevaren, en alle havens aan te doen (dus ook de havens die niet als douanegebied gelden).

Particuliere schepen uit Europa kunnen het best linea recta varen naar een van de volgende havens: Tanbÿr, Husta, Garos of Gasky. Hier is de afhandeling het snelst. (In Husta is geen officiële recreatiehaven, maar buitenlandse schepen kunnen er korte tijd in de commerciële haven verblijven, of kunnen na de douane-afhandeling doorvaren naar Zar-Husta.)

Particuliere schepen die varen onder een vlag van een zogenaamd Westkustland zijn ook van een snelle afhandeling verzekerd als zij zich melden in Tosiy of Amahagge. Het gaat dan om de landen die aan de westkusten van Europa liggen, en wel (alfabetisch): België, Denemarken, Duitsland, Frankrijk (inclusief Monaco), Groot-Brittannië, Ierland, Nederland, Noorwegen, Portugal en Spanje.

Komt men uit Amerika, dan zijn Bôrâ en Korif de beste havens om snel en probleemloos zijn Entrafer-letra te bemachtigen.

Particuliere schepen uit andere werelddelen wordt aangeraden om altijd naar Bôrâ of Husta te varen. Hier gaan de autoriteiten het meest efficiënt en soepel om met "ongebruikelijke" nationaliteiten.

De volgende luchthavens en vliegvelden zijn douanegebieden (alfabetisch gerangschikt):

Aermen (gemeente Hildi; Naval Air Station)
Amahagge (gemeente Amahagge)
Fjeso (gemeente Fjeso)
Gralkrich (gemeente Kitia; Military Air Base)
Hoggebim (gemeente Metie)
Hone (gemeente Hone)
Jedenfals (gemeente Jedenfals)
Kalda-šark (gemeente Milbo)
Krâg (gemeente Krâg)
Kylbâ (gemeente Nenaji)
Laboh (gemeente Korif)
Noniy (gemeente Noniy)
Peenei (gemeente Gasky)
St.Fecone-St.Laje (gemeente St.Fecone-St.Laje)
Tanbÿr (gemeente Tanbÿr)
Tosiy (gemeente Tosiy)
Trondom (gemeente Trondom)
Trymt (gemeente Hirdo)
Uofiten (gemeente Uofiten)
Xârstfónt (gemeente Derebâtje)
Ympacc (gemeente Bôrâ)
Yppe (gemeente Trus)

Let op: de cursieve vliegvelden zijn in principe alleen bestemd voor binnenlands of militair verkeer. Het zijn dan ook geen "echte" douanegebieden. Buitenlandse particuliere vliegtuigen die hier willen landen dienen hiervoor speciale toestemming te krijgen (commerciële vliegtuigen worden hier niet toegelaten). Indien deze toestemming geweigerd wordt, zal men naar een internationaal vliegveld worden doorverwezen. In de praktijk valt dit allemaal erg mee, want er landen in Spokanië zo weinig particuliere vliegtuigen dat de douane en politie er niet al te moeilijk over doen.
Vliegtuigen die het luchtruim van Spokanië binnenvliegen dienen zich direct te melden bij het dichtstbijzijnde grondstation. Als de piloot geen specifiek vliegveld als doel heeft, wordt hij, komende vanuit Europa, naar Amahagge verwezen, en als hij uit Amerika komt, dient hij op Hone (bij Hirdo) te landen.
Vliegtuigen die zonder zich gemeld hebben en/of zonder toestemming het luchtruim binnenvliegen, zullen worden onderschept door de Luchtmacht. Op de militaire vliegvelden bij Aermen, Aflif, Asjetto, Jedenfals en Jareucâ staan straaljagers dag en nacht paraat om indringers te volgen en zo nodig tot landen te dwingen.

Bijzondere maatregelen

Sinds januari 2002 kunnen vliegtuigen die mogelijkerwijs een "terroristisch gevaar" vormen, naar een vliegveld gedirigeerd worden dat zodanig gelegen is, dat de vliegroute over land zo kort mogelijk gehouden wordt. In de praktijk komt dat erop neer, dat vliegtuigen die Spokanië vanuit het noorden naderen, naar het vliegveld Tanbÿr worden verwezen. Vliegtuigen vanuit het oosten (Europa) dienen te landen op Kalda-šark (bij Milbo) of Noniy. Vliegtuigen vanuit het zuiden (eveneens Europa) landen op Noniy of Peenei (bij Gasky). Vliegtuigen uit het zuidwesten landen op Kylbâ (bij Nenaji) en vanuit het westen op Laboh (bij Korif) - in deze beide gevallen gaat het voornamelijk om vluchten uit Amerika. Op deze wijze wordt vermeden dat er vluchten over land naar de grote internationale luchthavens bij Hirdo en Amahagge hoeven worden uitgevoerd.
Deze uitwijkmogelijkheden worden alleen toegepast indien de Spokanische instanties een bepaalde vlucht "niet vertrouwen" (of van de Verenigde Staten bericht hebben ontvangen dat zij een bepaald vliegtuig niet vertrouwen).

Iedereen die op een andere manier dan per schip of per vliegtuig Spokanië binnenkomt, komt per definitie illegaal het land binnen. In de praktijk zijn de illegale mogelijkheden zeer beperkt: denk hierbij aan schipbreukelingen die zwemmend of varend de kust weten te bereiken, bootjes met asielzoekers en vluchtelingen, of avonturiers in een luchtballon die ergens landt. Hoe de autoriteiten met zulke illegale bezoeken omgaan, hangt van de situatie af. Bij een stunt met grote nieuwswaarde (luchtballon!) zullen de autoriteiten de zaak soepel afhandelen, maar asielzoekers die bewust het land proberen binnen te komen, kunnen op een strenge behandeling rekenen. De Stichting voor Vreemdelingenwelzijn probeert mensen te helpen die van het strenge beleid slachtoffer dreigen te worden.

Verblijf in Spokanië

Een verblijf in Spokanië kan in principe alleen legaal zijn indien men het land ook op legale wijze is binnengekomen. Mensen die niet de Spokanische nationaliteit hebben, kunnen op 6 manieren legaal in het land aanwezig zijn:

Als toerist: hiervoor zijn een geldig paspoort en eventueel een toeristenvisum vereist (de visumregelingen veranderen voortdurend, al naar gelang de politieke verhoudingen in de rest van de wereld). Voor toeristen geldt een maximale verblijfsduur van 3 of 6 maanden (afhankelijk van de nationaliteit van de toerist).
Als zakelijk bezoeker: hiervoor zijn een geldig paspoort en eventueel een zakenvisum vereist. Zakelijke bezoekers onderscheiden zich van toeristen doordat zij beroepshalve naar Spokanië komen (bijvoorbeeld als chauffeur van een vrachtwagen die met een veerboot uit Europa komt, of als bezoeker van een beurs of op uitnodiging van een bedrijf). Een toerist mag in Spokanië geen betaalde werkzaamheden verrichten, maar een zakelijk bezoeker mag dat tot op zekere hoogte wel, mits het om een buitenlandse werkgever gaat (bijvoorbeeld: een chauffeur op een buitenlandse vrachtwagen verricht als zakelijke bezoeker betaalde werkzaamheden, aangenomen dat zijn werkgever een niet-Spokanisch transportbedrijf is). Ook bemanningsleden van schepen gelden als zakelijk bezoeker. Zij hebben meestal geen visum nodig maar moeten wel in het bezit zijn van een geldig monsterboekje (seaman's book).
Als tijdelijk ingezetene: denk hierbij aan buitenlandse studenten, diplomaten of werknemers bij (buitenlandse) bedrijven. Zij hebben een tijdelijke verblijfsvergunning, die altijd gekoppeld is aan een studeervergunning of een werkvergunning. Een tijdelijke verblijfsvergunning is in principe 1 of 2 jaar geldig, maar kan een aantal keren verlengd worden en eventueel omgezet worden in een permanente verblijfsvergunning. De autoriteiten zullen de geldigheidsduur van een verblijfsvergunning per geval bekijken. Een tijdelijk ingezetene moet altijd eerst als toerist (of eventueel als zakelijk bezoeker) het land zijn binnengekomen. In de tijd dat men toerist is kan men de ingezetenenprocedure doorlopen. Omdat dit soms een langdurige aangelegenheid is, moet een toerist er eerst voor zorgen dat hij maximaal 6 maanden als zodanig in het land mag verblijven.
Als permanent ingezetene: dit is alleen mogelijk als men eerst een tijdelijk ingezetene was (zie hierboven). Iemand verliest zijn status als permanent ingezetene indien hij langer dan 2 jaar officieel buiten Spokanië woont.
Als immigrant: een immigrant heeft per definitie niet de Spokanische nationaliteit, maar wel de meeste rechten en plichten die iemand met de Spokanische nationaliteit ook heeft. Hij heeft een permanente verblijfsvergunning en een Spokanisch identiteitsbewijs. Een buitenlander kan een immigratie-aanvraag vanuit drie posities doen:
1. in het land waar hij woonachtig is (via een ambassade of andere vertegenwoordiging van Spokanië);
2. in Spokanië zelf op de plaats waar men het land als toerist binnenkomt (bij de immigratie-afdeling van de Kust- en Grenspolite);
3. als permanent ingezetene van Spokanië (bij het gemeentehuis); let op dat een tijdelijk ingezetene nauwelijks kans maakt om immigrant te worden; hij dient er eerst voor te zorgen dat hij een permanent ingezetene wordt.
Spokanië is geen echt immigratieland en immigranten worden dan ook alleen bij hoge uitzondering toegelaten.
Als asielzoeker: dit is een lastige categorie, vanwege de tegenstrijdige wetgeving. Iemand die legaal het land binnenkomt, beschikt per definitie over geldige documenten en is dus automatisch een toerist of zakelijk bezoeker. In dat geval kan hij proberen om een ingezetene of een immigrant te worden, als hij in Spokanië wil blijven. Alleen iemand die géén geldige papieren heeft en/of niet terugkan naar zijn oorspronkelijke land, komt in aanmerking om asiel aan te vragen. Maar dan heeft hij Spokanië wel op legale manier moeten binnenkomen, want illegaal binnenkomen betekent automatisch: teruggestuurd worden.

Zie ook het bestand Documenten met informatie over de vereiste documenten met betrekking tot de 6 hier genoemde verblijfsstatussen.

Ondanks de redelijk strenge grensbewaking weten mensen altijd wel ongemerkt het land binnen te komen, om er vervolgens een illegaal leven te leiden. Het merendeel van zulke illegalen zijn op avontuur beluste Ieren en Engelsen die met een visserboot meekomen, al dan niet als verstekeling. Mensen kunnen ook buiten hun schuld om illegaal aanwezig zijn. Denk aan een toerist die in een ziekenhuis wordt opgenomen terwijl zijn visum intussen verloopt. Of een kind zonder geldige documenten, dat door een toerist te vondeling wordt gelegd, en die zelf weer vertrekt. Of een Poolse vrachtwagenchauffeur die plotseling ontdekt dat zijn werkgever niet meer het Poolse transportbedrijf is, maar door een ingewikkelde juridische contructie ineens een Spokanisch transportbedrijf als werkgever blijkt te hebben. Deze chauffeur werkt dan in Spokanië zonder werkvergunning, en is daarom illegaal aanwezig.
Mensen die al dan niet door eigen schuld in de problemen komen, doen er goed aan om contact op te nemen met de Stichting voor Vreemdelingenwelzijn, alvorens naar de officiële autoriteiten te stappen. Want voor je het weet ben je anders verzeild geraakt in bureaucratische procedures met kafkaiaanse gevolgen.

Illegaal betreden en illegaal verblijven

De Spokanische wet maakt onderscheid tussen het illegaal betreden van Spokanië en het illegaal verblijven in het land.
Als men het land illegaal betreedt (dus niet conform de hierboven genoemde regels), is men vervolgens per definitie ook illegaal aanwezig.
Als men het land legaal betreedt (dus conform de hierboven genoemde regels), is men nog niet per definitie legaal aanwezig. Alleen als de bezoeker van Spokanië een geldig paspoort en (indien vereist) een geldig visum kan tonen, is ook het aanwezig-zijn - ofwel het verblijf - legaal.

In de praktijk betekent dit dus dat vluchtelingen of asielzoekers wel (met een boot) het land legaal kunnen binnenkomen (mits de kapitein bereid is zijn aankomst te melden en zelf over de geldige documenten beschikt, wat onwaarschijnlijk lijkt), maar vervolgens illegaal aanwezig zijn omdat ze niet over de juiste documenten beschikken. Dat zij met een vliegtuig het land zullen binnenkomen, is onwaarschijnlijk, aangezien luchtvaartmaatschappijen alleen passagiers meenemen die over de geldige documenten beschikken.

Asielzoekers en vluchtelingen die Spokanië illegaal zijn binnengekomen en dus ook illegaal aanwezig zijn, worden in principe direct teruggestuurd. In de praktijk gaat het veelal om mensen die vanuit de EU proberen Spokanië binnen te komen. Spokanië heeft een afspraak met de EU die overeenkomt met de regels tussen de EU-landen onderling, namelijk dat een asielaanvraag alleen behandeld kan worden door het land waar de asielzoeker in eerste instantie binnenkwam. Spokanië ligt te ver van landen buiten Europa om een grote toeloop van asielzoekers te hoeven vrezen. Tot nu toe zijn er bijvoorbeeld nog geen bootjes vol vluchtelingen uit Noord-Afrika gesignaleerd. Maar de tijden kunnen veranderen.

Zie ook Asielrecht (externe site).