Mijnramp in Tulÿnn:

grove nalatigheid van mijndirectie en gemeente

Inmiddels zijn we vijf maanden verder en heeft de Landelijke Mijn- en Groeveraad zijn rapport gepubliceerd. De conclusies zijn ontluisterend. Enige citaten: "De exploitatie van de mijn voldeed in vele opzichten niet aan de veiligheidsvoorschriften, zoals die in de Mijnwet zijn vastgelegd. Zo konden nooddeuren zich automatisch bij een beginnende brand sluiten, zonder dat de in de mijn aanwezige arbeiders een mogelijkheid werd geboden om uit de mijngangen te ontsnappen dan wel zich in een brandvrije ruimte terug te kunnen trekken." En verder: "De brand heeft kunnen ontstaan doordat er onvoldoende controle werd uitgeoefend op de aanwezigheid van brandbare gassen en doordat er bovendien gebruik werd gemaakt van verouderde machinerieën die door overmatige hitte-uitstraling en vonkenvorming een groot gevaar inhielden voor het ongecontroleerd ontstaan van branden."

Het Openbaar Ministerie heeft besloten om op basis van dit rapport de verantwoordelijke bestuurders van het mijnbedrijf te vervolgen. Ook de burgemeester zal zich in een rechtszaak moeten verantwoorden vanwege het feit dat zij haar belofte om de nabestaanden bij te staan, niet is nagekomen. De burgemeester heeft dit kennelijk zien aankomen, want ze heeft per 1 februari haar functie neergelegd en is verhuisd naar een dorp op het zuidelijke eiland Lomky.
Sinds die tijd is Lerdu Alorje-Palynne waarnemend burgemeester van Tulÿnn. Hij was tussen 2002 en 2005 minister van Economie, en bleef vervolgens nog actief binnen de politieke partij DeF.

Inmiddels hebben de nabestaanden van de 23 omgekomen mijnwerkers zich verenigd in de Stichting Ondergronds Tulÿnn (Feslosos Chucern Tulÿnn) om op deze manier via een collectieve rechtszaak smartengeld en schadevergoeding te eisen. De stichting heeft hiervoor het beroemde advocatenkantoor GENO in Amahagge ingeschakeld.