Steden en platteland

'Traditie' is voor een Spokaniër een serieuze aangelegenheid om te koesteren en om zijn sociale leven een basis te geven. Voor een buitenlander is zulke 'traditie' dikwijls een curiositeit.

De klokkenmolen in het dorp Blof-nurp is zoiets: traditiegetrouw laat bij een begrafenis de wind de molen draaien die dan de klokken doet luiden. Voor de toerist is Blof-nurp daarom een trekpleister.

In de berggebieden vinden we wat inefficiënte landbouw en extensieve veeteelt (veel schapen en geiten), en hier en daar ook wat industriële of commerciële bedrijvigheid als er delfstoffen, steen (marmer, graniet) of (geneeskrachtige) bronnen gevonden worden. De beter ontwikkelde land- en tuinbouw en veeteelt is te vinden in de kustgebieden waar de heide- en bosgebieden zijn ontgonnen. Langs de kusten zijn veel vissersdorpen, maar de visserij is voornamelijk een lokale aangelegenheid en op geen enkele manier een nationaal of internationaal georiënteerde commerciële bedrijvigheid. Spokanische vissers wagen zich niet ver op zee: traditie en (bij)geloof verhinderen dat. Veel vissers zien de horizon als het einde van de wereld - en daar wagen zij zich niet heen (wat niet wil zeggen dat ze ook zouden denken dat de aarde plat is!).

Brede boulevards verbinden royale pleinen omringd door indrukwekkende gebouwen. Toeristen worden verrast door de vriendelijke straatjes en intieme binnenplaatsen die achter de grootschaligheid verborgen liggen.