Vlag en wapen in 1678 opgetekend. Werden tot 1856 gevoerd door de landheer Kalaco Riycsyn van het domein Tona (de tegenwoordige gemeente Tona armt ef Grât). De blauw/witte banen duiden op een relatie met Pegrevië (vergelijk ook de vlag van Brÿr). Een brede rode baan wordt ook in het wapen van het geslacht Stootâ Perfyll gevoerd. Omstreeks 1700 werden ook in de vlag twee Maltezer kruizen gevoerd. De oorsprong en betekenis van deze kruizen is niet bekend. Sinds 1903 de vlag en het wapen van het gehele eiland Berref, waarbij de kruizen op de vlag weer zijn verdwenen.

De Ergynne-kleuren groen/wit en de zwarte Kâmplo-sleutel die in vele wapens en vlaggen op Liftka voorkwam. Reeds in 1543 voerde landheer Crympâf Hueste van het domein Oopariy een zwarte sleutel (met twee baarden!) in zijn wapen. De Consyl van Liftka stelde de eilandvlag in 1895 vast. Het wapen is al van oudere datum.

Reeds de Pegrevische koning Lotfalyten (1670-1723) voerde het blauw/witte kruis (het cralfof-kruis) in zijn wapen. In 1923 besloot de Consyl (Eilandraad) van Brÿr dit kruis in het officiële wapen en de vlag op te nemen. Het oorspronkelijke donkerblauw werd echter door een lichtere tint vervangen en de groene velden (Lotfalytens wapen) werden rood in de vlag, en blauw op het wapen.

Vlag in 1508 opgetekend. De kleuren rood en lichtblauw werden eeuwenlang door de Pegrevische koningen gebruikt, zie ook de vlag van Brÿr. Tot 1902 voerde Teujan een vlag waarvan het middelste rode veld wit was. Toen dit eiland in dat jaar de status van "hoofdeiland" kreeg, is het wit in rood veranderd. Tot 1902 ressorteerde Teujan onder het eilandbestuur van Brÿr. Het wapen heeft dezelfde rood-blauwe blokken (maar dan gescheiden door een zilveren bies), en tevens een levensboom met ster, om aan te geven dat Teujan bij Spokanië hoort

De zwart/gele blokken van de vlag vinden wij terug in het wapen van de landheer Freema Grûns van het domein Hafegge (nu de gemeente Sinto-Hafegge) (zie ook de vlag van Neno). De blauwe balk is in 1904 toegevoegd om een eilandvlag te creëren. De kleur blauw is afkomstig uit de vlag van het district Neze, dat tot ca. 1785 in het bezit was van het geslacht Freema. Het wapen werd door Freema Grûns gevoerd, maar de kleuren zijn donkerder dan die van de vlag. Het crana-tekens wordt gezien als een provocatie van de ergynische landheer, wonend in een rooms-katholiek gebied.

De Ergynne-kleuren groen/wit, het Ergynne-symbool (Crana), ingeklemd tussen de twee verticale rode Saly-balken (zie ook de vlag van Flâp). Tot 1856 voerde Lomky een vlag met slechts de Saly-balken. In 1923 is het Ergynne-symbool er officieel aan toegevoegd. De Saly-balken zijn het eerst opgetekend in 1589 in het wapen van het geslacht Saly Fahôgge, dat eeuwenlang over vele domeinen op Lomky heerste. Waarschijnlijk is het gebruik van de Saly-balken geïnspireerd op de met bloed geschreven lijnen in de marges van heilige geschriften, waarmee Ergynne-monniken in oude tijden belangrijke passages markeerden. Het wapen is een combinatie van het wapen met de Saly-balken van Saly Fahôgge, het wapen met de 9 gele blokjes die de 9 kinderen van landheer ??? symboliseren, het wapen met de heilige kruik van ??? en een extra toevoegingvan het Crana-teken.

Een gele zon in een donkerblauwe lucht, omringd door het gele zand van de stranden waaraan Garos zo rijk is. Sinds 1958 toen Garos bij Spokanië ingelijfd werd wordt deze variatie van de oorspronkelijke Garosische vlag gebruikt. Van 1459 (?) tot 1958 was de vlag donkerblauw met een gele zon. In het wapen staan bovendien nog twee liggende leeuwen.