Spokanisch Archief
Zie ook |
Berref Liftka Brÿr Teujan |
Tigof Lomky Garos |
Gerelateerd bestand Hoofdsteden: van eilanden en districten |
Status: Beschrijvingen nog toevoegen. |
In Spokanië worden de volgende soorten eilanden onderscheiden:
* De term xijeileset legt de nadruk op het feit dat het om een eiland(je) voor de kust van een hoofdeiland gaat. De termen nefileset en suileset betekenen beide letterlijk "neveneiland" of "bijeiland" en daarmee wordt een onderscheid gemaakt met de mennilesets, ofwel de "hoofdeilanden" als bestuurslaag.
Hoofdeilanden: dit zijn de 7 grootste eilanden; ze hebben een eigen bestuur en de 5 allergrootste worden administratief onderverdeeld in 2 of meer districten (te vergelijken met Nederlandse provincies). De hoofdeilanden zijn (gerangschikt van groot naar klein): Berref, Liftka, Brÿr, Tigof, Lomky, Teujan en Garos. (Deze eilandnamen kunnen aangeklikt worden voor een nadere beschrijving; zij worden hieronder niet verder behandeld.)
Kusteilanden: kleine eilandjes die voor de kust van een hoofdeiland liggen. In tegenstelling tot de hoofdeilanden vormen de kusteilanden géén eigen bestuurlijke eenheid: zij ressorteren onder een gemeente die óf aan de kust van het hoofdeiland ligt, óf op het kusteiland zelf. De naam van de gemeente staat tussen haakjes als deze niet op het eiland zelf ligt.
Interne eilanden: kleine eilandjes die in een rivier of meer liggen. De naam van de gemeente staat tussen haakjes als het eiland buiten de stadsgrenzen ligt. In alle andere gevallen ligt het eiland in een water dat door een stad stroomt. Interne eilanden zijn met # gemarkeerd.
Als een eiland op een -deelkaart is aangegeven, staat het aanklikbare kaartnummer tussen {..}. Deelkaarten worden in een apart venster geopend.
Eilandnamen staan op de deelkaarten met vette groene letters aangegeven.
Tot ca. 1880 een eilandje, omringd door de wateren: Pitla-fonis, Minde-fonis, Zobidâ-strett en Ef Zverosta. Op Âmquffa lagen de gemeenten Minde en Lônges (Uofiten was toen nog een klein vissersdorp en ressorteerde onder Minde; het werd pas in 1922 een eigen gemeente). Toen na 1880 de Pitla-fonis was drooggelegd, en in de Pitla-polder was veranderd, was Âmquffa niet langer een eiland meer.
De voormalige naam van dit eilandje is Benâs. Hierop ligt het museumkasteel Beeckbergh. Het eilandje is met een veerbootje te bereiken vanuit de haven van Fônk, maar alleen als het museumkasteel geopend is. Er wonen een stuk of tien mensen op dit rotsachtige eilandje, onder wie de bewoners van het kasteel en een boswachter met zijn gezin. Rondom het eiland loopt een smalle weg die redelijk met een fiets te berijden is. Veel verkeer is er niet, afgezien van een enkele jeep van een bewoner. Het middengedeelte is een bos (Ef Hamiys), de rest is rotsachtig terrein met wat struiken en schapen. Aan de oostrand van het bos is het hoogste punt (44 m), vanwaar je een mooi uitzicht hebt over het oostelijke deel van het eilandje en de zee. Er zijn geen voorzieningen op het eiland: je kan nergens overnachten, eten of drinken, dus neem je eigen "survival kit" mee als je er van de rust komt genieten. Vrij kamperen is er toegestaan. (DOM 159)
Rustieke vissersplaatsjes.
Voormalige naam van het eilandje Beekberg.
Naam staat nog op een oude landkaart uit ca. 1963, aanwezig in het Archief.
In de monding van de Trendon. Er staat een 17e-eeuwse toren die tot 1919 als gevangenis heeft gediend; tegenwoordig is het een restaurant.
.....
Voormalig eilandje voor de kust bij Lift; halverwege de 18e eeuw gereduceerd tot zandbank, tegenwoordig deel van de droogvallende plaat voor de kust tussen Lift en Mora-fes-Dunjes.
Eilandje in verbreed gedeelte van de Trendon, in Zuid-Hirdo. Natuurgebiedje met moerassig eikenbos. Op afspraak te bezoeken. (UIS 43-44)
Een van de Storm-eilanden. (DOM 79)
Er liggen twee grafheuvels op (7e of 8e eeuw). (DOM 106)
Eilandje in verbreed gedeelte van de Trendon, in Zuid-Hirdo. Uitgaansgebied met kermis, disco's, kroegen en restaurants. In de weekends gaat het er rauw aan toe, met veel jongeren, drugs- en alcoholgebruik. Hun ouders gaan dan liever naar het eilandje Zlameh. Andere dagen is het een geliefde plek voor ouders met jonge kinderen die de brave attracties op de kermis bezoeken. (UIS 43-44)
Vroeger werd dit eilandje ook Zeerco-Lanu genoemd. (DOM 159)
Formeel ligt dit langgerekte eilandje in Ef Moefiy, de zeestraat tussen het grotere eiland Mantahynne en het vasteland van Liftka. Het water tussen Hâgtâs en Mantahynne heet Wefot-Hâgtâsa, en dat tussen Hâgtâs en het vasteland heet Opper-Hâgtâsa.
Rustieke vissersplaatsjes.
Bebost eilandje, ingesloten door twee armen van de Cheetucjâ. Het was altijd een onbetekenend stukje bos zonder officiële naam. Sinds hier in 1989 de Wegsÿrt
Wârf-klarbÿr (zie kaart
{I 11}) is geopend, is het eilandje officieel "Ibesto" gedoopt.
Eilandje in verbreed gedeelte van de Trendon, in Noordwest-Hirdo. De westelijke helft is een moerassig bos, de andere helft een woonwijk met vissershuisjes en duurdere villa's.
Eilandje in de Trendon. Geheel bedekt met bos en ontoegankelijk natuurgebied. De stilte wordt er verstoord door het autoverkeer op de hoofdweg die dwars over het eilandje loopt.
Verspreid staande vissershuisjes: voor Spokanië een bijzondere planologische ordening.
.....
Eilandje in verbreed gedeelte van de Trendon, in Zuid-Hirdo. Natuurgebiedje met moerassig eikenbos en eendenvijver. Op afspraak te bezoeken. (UIS 43-44)
Een van de Storm-eilanden. (DOM 79)
Hierop ligt het attractiepark Beltsÿrt.
Mantahynne wordt door de zeestraat Ef Moefiy gescheiden van het vasteland van Liftka. Het is een vrijwel onbewoond landbouwgebied, met voornamelijk aardappel- en suikerbietenteelt. Op de westelijke punt ligt de haven- en industriestad Tunbas.
....
In het centrum van Hirdo; tegenwoordig het uitgaanscentrum van de hoofdstad, met een grote concentratie aan horeca. Sinds ca. 1985 ontwikkelt zich hier ook een gay-scene.
Ofwel de "Storm-eilanden". Verzamelnaam voor de eilandjes Mota, Lokaren, Eðiy, Plâs en Plâ-ileset langs de noordkust van Tjemp. (DOM 79-80)
Een van de Storm-eilanden. (DOM 79)
Een van de Storm-eilanden. (DOM 79)
Een van de Storm-eilanden. (DOM 79)
Het eiland is bijna geheel ingericht als golfterrein, met uitzondering van de rotsformatie midden op het eiland (212 m hoog). Verder staat er nog een Ergynne-kerkje, dat een beschermd monument is (was dat niet het geval geweest, dan had de golfclub het gesloopt). Er is een bootverbinding naar Uament. (DOM 183/186)
Oefengebied van de Marine.
.....
Natuurreservaat en šarkdomenn; er zijn een pension, windmolen, oude vuurtoren en zweefvliegterrein; bootverbindingen met Aâstiy en Uament. Het zuidelijke deel van het eiland wordt Râsters genoemd; een râster is een kegelvormige duintop. (DOM 183-185)
.....
Officieel "beschermd natuurgebied", maar in werkelijkheid verboden gebied vanwege het grote strafkamp waar de zwaarste criminelen langdurig worden gevangengehouden. Er heerst een streng regime met dwangarbeid en discipline, maar de mensenrechten worden er volgens Amnesty International niet geschonden. (DOM 148)
Eilandje in de Pâlst. De natuur is er beschermd en het is gesloten voor het publiek.
Onbewoond eilandje voor de kust van het Ergânt-moeras. ....
Eilandje in het Amahagge-kanaal. Het is een betwist gebied: de aangrenzende gemeenten Xemân en Zelzakiy eisen beide het eilandje op en men is niet bereid om het te delen. Het gevolg is dat het district Jelafo het stukje grond nu beheert.
Hoewel er een hoofdweg overheen loopt, is het eilandje zelf niet toegankelijk.
Natuurreservaat met duinen en dennenbos, waarin het bewoonde kasteel St.Knoniy. Hier zijn bed&breakfast-faciliteiten voor een beperkt aantal gasten. Bootverbinding met Tina, maar bij extreem laag water kan men onder begeleiding naar het eiland "wadlopen".
Onbewoond natuurreservaat; er staan een ruïne, een vuurtoren en een radio/TV-zender. Wordt doorsneden door de spoorlijn tussen Tigof en Lomky.
Eilandje in de Trendon.
Uas-ileset (Ganzeneiland) wordt omsloten door twee takken van de Fetu: de Laver-Fetu en de Mittus-Fetu. Het is een onbewoond, wild bos- en môliygebied dat in principe vrij toegankelijk is, maar alleen te bereiken met een bootje.
Eilandje vlak voor de kust van de noordoostelijke punt van Brÿr, door een brug met het vasteland verbonden. Het eilandje ressorteert onder de gemeente Xariy en bestaat voornamelijk uit duinen en wat dennenbos.
Onbewoond natuurreservaat. Het gerucht gaat dat hier een geheime opslagplaats voor nucleair afval is.
Eilandje in de Trendon bij het dorp Yservildul. Te bereiken met een pontje (alleen voor voetgangers). De meeste bezoekers komen voor de Ergynne-kerk.
Eilandje bedekt met naaldbomen en wat kreupelhout, waartussen een historisch graf ligt; bij laagwater valt de zee tussen Ÿrlešô en Pômânhynne droog, en kan men erheen lopen. (DOM 183)
Voormalige naam van het eilandje Fôlshynne.
Naam staat nog op een oude landkaart uit ca. 1963, aanwezig in het Archief.
Eilandje in verbreed gedeelte van de Trendon, in Zuid-Hirdo. Recreatiegebied met watersportfaciliteiten, restaurants en een manege. In de weekends een populaire plek voor het meer volkse deel van Hirdo dat wel wat geld te besteden heeft. Hun kinderen gaan dan liever naar het eilandje Ferašâ. (UIS 43-44)
(DOM 159)
... (DOM 160)
Op Hâgtâs vinden we met gras en struikgewas begroeide heuvels, vol schapen en heckrunderen. Het eiland wordt doorsneden door een verkeersbrug en een spoorbrug. Op de verkeersbrug is een tolstation - de enige bebouwing op het eilandje.
© De Twee Hanen v.o.f. • Kimswerd • The Netherlands
DA 74-100982 • SPARC 14 dec 1997
namen van eilanden - DICTIO {G} - 11.03.06