Spokanisch Archief
Terug naar Personen Geregistreerde personen
Zie ook |
Bestandsgroep Adel Beeldende kunst Bestuur Creatief beroep Geestelijkheid Koninklijk personeel Leger + Politie Literatuur Media Overig Politiek Stichten + Oprichten Theater Vorsten + Familie Wetenschap |
Dit bestand (beginletter van achternaam) A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z |
Journalisten, presentatoren, programmamakers, uitgevers.
Sommige personen hebben boeken gepubliceerd. Gebruikte codes:
KU | kunst, wetenschap, cultuur |
PO | politiek |
PR | praktisch boek, kookboek ed. |
SV | sage-verzameling, volksverhalen |
Afkortingen van tijdschriften en boeken waarin werk is gepubliceerd.
Tijdschrift-afkortingen kunnen aangeklikt worden voor een nadere beschrijving (opgenomen in het bestand Periodieken).
Cūlt | Cūltura |
Voorvoegsels in buitenlandse namen tellen bij de alfabetisering mee: dus de naam van Bakel staat onder de V.
Uitgever, zie uitgeverij Aelbātiy-Qurten.
Journalist, verbonden aan het Nieuws- en Informatiecentrum van de GEP in Ies. Is onder meer samensteller en presentator van de rubriek "De agrarische sector". Zie foto van GEP-medewerkers.
Journalist en publicist. Tussen 1986 en 1993 presentator van Āktuell. Zie foto van GEP-medewerkers.
Uitgeefster, zie uitgeverij Troef ur Atelva.
Publicist en cultuurkenner. (CRONA.DOM)
Journaliste en columniste. Werkt o.a. bij Telepōsta.
Freelance-journaliste, schilderes. Ze schrijft voor diverse weekbladen over kunst, en maakt zelf waterverfschilderijen van abstracte landschappen.
Televisiepresentator. Geliefd en verguisd vanwege het tv-programma Ef Tustu ("Het Ei"), dat hij vanaf 1970 tot en met 1986 samen met Maria Lona op GEP II presenteerde. Ef Tustu bestaat nog steeds, nu gepresenteerd door Justus Pāl.
Journalist, publicist. Bekend om zijn kritische analyses van politieke en sociale misstanden. Omdat hij Engels, Duits, Nederlands, Frans, Spaans en Italiaans kan lezen, is hij uitstekend op de hoogte van het reilen en zeilen in de landen van de Europese Unie en kan hij zo ook de Spokanische burger goed informeren. In mei 2005 verraste hij het publiek met een uiterst kritisch boek over de politieke crisis die op dat moment in Spokaniė heerste, waarbij hij parallellen trekt met de situatie in Nederland die hem zeer somber stemt.
PO-2005: Ef topo'erec’r tragikiy (De tragiek van de vermeende macht) (Amahagge: Vliyteram)
Uitgever, zie uitgeverij Maliyster Cats TC. Gaf in 1850 in eigen beheer een verzameling van een tiental populaire sagen uit, ontdaan van langdradigheid en ellenlange uitweidingen, en geschreven in redelijk populaire taal. Zijn doel was om de sagen ook voor het grotere publiek toegankelijk te maken. De historicus en filosoof Leffy Teecrā, die in 1917 drie dikke delen met een compleet overzicht van alle sagen publiceerde (Hupster Sagamip), had geen goed woord over over de populaire uitgave van Maliyster Cats. Teecrā wilde niet inzien dat zijn wetenschappelijk verantwoorde publicatie niet te vergelijken viel met het populaire boek van Cats.
SV-1850: Kult sagas (Onze sagen) (Hirdo: Maliyster Cats)
Uitgever, zie uitgeverij Cwānderhynne & Pura-Vilduler.
Architectuurcriticus. Toerist in Ales
Uitgever in Amiens. (RENO.DOM)
Uitgever, zie uitgeverij Heldrec & Delst TC.
Iynder Delst (aan telefoon) |
Uitgever, zie uitgeverij Diezyrgh.
Kunsthistoricus. Schrijft veel over kunst en cultuur in de Amagene. (2005) |
Uitgever, zie uitgeverij Edver Eemere.
Presentatrice van populaire tv-programma's (spelletjes, quizzen, praatprogramma's). Dat ze gehandicapt is (ze mist een arm), wordt door de meeste tv-kijkers als "normaal" ervaren en lijkt geen rol te spelen bij haar populariteit.
Journaliste, publiciste. Schrijft in veel tijdschriften over de meest uiteenlopende onderwerpen (zoals het artikel over een gezamenlijk wijnarrangement in Vini).
Uitgever, zie uitgeverij Eggerdiyn-Otze.
Hoofdredacteur van het dagblad Ef Jolaiy.
Bekend kunsthistoricus; publiceert frequent in de culturele bijlage van de Amagene en in diverse tijdschriften. Leidde van 1985 tot 2001 een van de populairste praatshows op de televisie (Furt Fōster "Voor Fōster"), waarin hij niet schroomde om aartsvijanden uit de sport- en kunstwereld tegen elkaar op te zetten. Soms moest een glazen wand tussen twee gasten een vechtpartij voorkomen. In 2001 stopte Fōster met de tv-show (hij was toen 66), maar als publicist werkt hij nog steeds door.
Journalist bij de Amagene en het opinieweekblad Colises. Was oorspronkelijk taalkundige.
Programmamaker en presentator van diepgravende discussieprogramma's op de TV.
Journaliste bij het dagblad Ef Jolaiy. Haar rubriek "Knyfo ur Flemla" (Mes en Vork) waarin ze verslag doet van haar ervaringen in een gerenommeerd restaurant, is razend populair.
Journalist en publicist. Vanaf 1984 presentator van Āktuell. Zie foto van GEP-medewerkers.
Journaliste, verbonden aan het Nieuws- en Informatiecentrum van de GEP in Ies. Zie foto van GEP-medewerkers. Onder meer samenstelster van de rubriek "Buitenlandse Politiek".
Tot 1989 bekend journalist en TV-presentator van het actualiteitenprogramma Ākta. Vanaf 1989 directeur van de GEP. Hij volgde Milas Coliyf-Herfegge op. (1983) |
Presentator van populaire tv-programma's (spelletjes, quizzen, praatprogramma's), maar ook van meer serieuze discussieprogramma's, waarbij hij altijd weer bewondering oogst vanwege zijn dossierkennis en originele inzichten in ingewikkelde onderwerpen.
Journalist bij de Amagene.
Genoemd in de Amagene .
Journalist.
Journalist, publicist. Schrijft in veel tijdschriften over de meest uiteenlopende onderwerpen (zoals het artikel over de Kurkcrisis in Vini).
Journalist, publicist. (DOM 49/212)
KU-1998: Ef njamos ur okošos rifo ef luna-speccs (Opkomst en verwording van de maanbrillen) (Cūlt, november 1998)
Uitgever, zie uitgeverij Heldrec & Delst TC.
Zie foto bij Iynder Delst.
Uitgever, zie uitgeverij Hylkā.
Uitgever, zie uitgeverij Fyla Irjen-Oyff.
Schrijfster en journaliste. Haar boek Tarisz ur kipts fes ef arkofiy is een unieke inventarisatie van alle geļsoleerde torens die in het Spokanische landschap te vinden zijn: brandtorens, vuurtorens, uitkijktorens, folly's en andere eenzame bouwsels die niet bij een kerk horen. (JELDE.DOM)
KU-1996: Tarisz ur kipts fes ef arkofiy (Torens en uitzichttorens in het landschap) (Hirdo: Ef Bax)
Journalist, genoemd in de Amahāko .
Journaliste bij de Amagene.
Genoemd in de Amagene .
Wetenschapsjournalist. Werkt onder andere voor het maandblad Tegnise T’dens.
Journaliste bij de Amagene.
Genoemd in de Amagene .
Journaliste bij de Amagene.
Genoemd in de Amagene .
Journalist en schrijver van restaurantgidsen. Zijn uiterst negatieve recensie (in de Amagene in 1998) van het restaurant Janōs in Minde leidde tot algehele verontwaardiging in de gehele stad. Een wethouder dreigde met een rechtszaak, maar dat ging niet door omdat de rechter bepaalde dat alleen de restauranthouder zélf als belanghebbende een rechtszaak zou kunnen aanspannen. De wethouder had zich niet te bemoeien met de vrijheid van meningsuiting. (DOM 212)
PR-1999: Ef Larde fes Spooksoliy (Eten in Spokaniė) (Hirdo: Ef Bax)
Uitgever, zie uitgeverij Kojen.
Uitgeefster, zie uitgeverij Kōlšiy.
Journaliste. Expert op het gebied van voedsel en drank. Schreef tot haar dood vele artikelen in Vini en andere tijdschriften over eten en drinken.
Televisiepresentatrice (1979-2004), o.a. van het programma Tuffes Reelfmit (1981-2002). Eind 2002 werd ze door het bestuur van de tv-maatschappij op nogal onhebbelijke wijze de laan uit gestuurd, omdat men haar "te oud" vond worden om dit tv-programma te presenteren. Ze werd opgevolgd door Lesta erwan-Biyca.
K.-L. is genoemd in de Amahāko .
Journalist en politiek commentator bij het dagblad Kleter Hirdoegg. Lees een krantenartikel van hem.
Uitgever, zie uitgeverij Leemān & Sūmiy ršos.
Uitgever, zie uitgeverij Liebermann.
Televisiepresentatrice. Geliefd en verguisd vanwege het tv-programma Ef Tustu ("Het Ei"), dat zij vanaf 1970 tot en met 1986 samen met Petriy Carst-Homeg op GEP II presenteerde. Ef Tustu bestaat nog steeds, nu gepresenteerd door Justus Pāl.
Tussen 1980 en 1991 de meest populaire omroepster en presentatrice bij de GEP (volgens het jaarlijkse populariteitsonderzoek van de SS). Zij vervult tevens de rol van "Gastvrouw van Spokaniė" en oefent haar openbare taken immer met een glas rode wijn uit. Over het soort wijn (die zo langzamerhand een onvermijdelijke image geworden is) wordt in de boulevard-pers druk gespeculeerd. Haar moeder was Zweedse. (1997) |
Kunsthistorica. Schreef tot 2002 ook een column in de behoudende avondkrant Ef Hoggebimiy. Zie ook de Kunstkaravaan.
Uitgever, zie uitgeverij Manetaler TC.
Uitgever, zie uitgeverij Pelger & Māršant TC.
Bekend journalist. (DOM 45)
Journalist; redacteur van het actualiteitenprogramma Eft H’ Tof ("Weer Een Dag"). Zie foto van GEP-medewerkers.
Begon eind jaren tachtig als een middelmatig zangeresje, slechts bekend in Hoggebim en omstreken. In 1989 verwierf ze nationale bekendheid als gastvrouw in een maandelijkse talkshow op de televisie waarin muziek en poėzie de hoofdmoot vormen. Ze is tegenwoordig zeer populair, en dankzij haar programma heeft onder meer Justes Left-Taris de kans gehad om zijn talenten te tonen. Zie ook het titelblad van Terrats. (1991) |
(1987) |
Hoofdredacteur van de Prespo (de nationale Spokanische Persdienst), afdeling buitenlandse voorlichting. Hij is verantwoordelijk voor alle nieuws over Spokaniė dat via officiėle kanalen in het buitenland wordt verspreid. Hij en zijn staf werken nauw samen met het Nieuws- en Informatiecentrum van de GEP te Ies. De Prespo (hoofdkantoor te Amahagge) is een particuliere onderneming die aan het ministerie van Communicatie verantwoording moet afleggen. |
Redactrice bij de weekkrant Amahāko.
Genoemd in de Amahāko .
Journaliste, publiciste.
KU-2001: Mosjeusz āfry mipa-seg (Spreekwoordelijke vrouwen) (Gralkrich: Vliyteram) (zie bestand Spreekwoorden).
Journalist, gespecialiseerd in toerisme, cultuur en uitgaansleven. (DOM 212)
PR-2000: Ef Larderamā (De Eetlijst) (Gralkrich: Vliyteram)
Uitgever, zie uitgeverij Niymt.
Journalist in Fonistā. Genoemd op de voorbeeldpagina van het telefoonboek .
Uitgever en boekhandelaar in Fonistā. Een excentrieke man die erop stond dat altijd alle drie zijn voornamen genoemd zouden worden. Zie boekhandel Ochā-Molza in Fonistā. Genoemd op de voorbeeldpagina van het telefoonboek .
Uitgeefster, zie uitgeverij Ochestlop.
Hoofdredacteur bij de weekkrant Amahāko.
Genoemd in de Amahāko .
Populaire tv-presentator van spelletjesprogramma's, meer bekend onder de artiestennaam Ricardo. Vooral het programma Trovōc-korfe trekt zeer veel publiek. (advertentie)
Televisiepresentator. Bekend vanwege het TV-programma Ef Tustu ("Het Ei"), dat hij vanaf 1986 presenteert op GEP II. P. probeert zijn voorganger Petriy Carst-Homeg te evenaren maar dat lukt hem niet altijd. Ef Tustu is en blijft echter een populair programma.
Vanaf ca. 1965 werkzaam als journalist en schrijver; van 1990 t/m 1994 heeft hij het geprobeerd als Minister van Milieu en Natuur, maar de politiek lijkt niet weggelegd voor deze creatieve geest.
Uitgever; publicist van reisverhalen. Zie uitgeverij Pāmp-Kumorel en Citaten. (DOM 212)
PR-1987: Eft Spooksoliy-tupplip (Een Spokaniė-reis) (Jatty (BF): Pāmp-Kumorel)
Journalist. Hoofdredacteur van de Amahagge Generāl (tegenwoordig Amagene) 1865-1881.
Journalist. Heeft zich in 2011 in de politiek begeven en is sinds 2013 Stamelef voor Liftka.
Uitgeefster, zie uitgeverij Pelger & Māršant TC.
Samenstelster en regisseuse van kinderprogramma's voor diverse Spokanische radio- en tv-omroepen. Zij verwekte in 1979 opschudding toen zij in een openhartig interview verklaarde een intieme relatie met een 14-jarig meisje te hebben (14 jaar is in Spokaniė de wettelijk toegestane minimumleeftijd voor seksuele handelingen, mits beide partners ermee instemmen). (1982) |
Journalist, genoemd in de Amahāko .
Uitgeefster, zie uitgeverij Cwānderhynne & Pura-Vilduler.
Uitgever, zie uitgeverij Qurharrt.
Uitgever, zie uitgeverij Rāgteit.
Bekende tv-presentator (1984-2006) van het sportprogramma Ef D’fl’nt.
Journalist, genoemd in de Amahāko .
Columniste bij de Amagene.
Genoemd in de Amagene .
Artiestennaam van Riko Ōlmaris-Kaf Ef Blufks.
Bekend columnist bij de Amagene. Hij had tussen 1975-1985 een ook wekelijks gesproken column op de radio.
Journalist en publicist. Tussen 1985 en 1996 presentator van Āktuell. Zie foto van GEP-medewerkers.
Bekend regisseur. Werd in 1982 "betrapt" toen hij samen met Prinses Helee Quly ergens op Tigof vakantie had (zie geruchtmakende foto).
Presentatrice van het tv-programma Tuffes Reelfmit (sinds 2003). Zij volgde Ārma Kordarater-Lozé op omdat die door het bestuur van de tv-maatschappij langzamerhand "te oud" werd gevonden. Terwijl Kordarater-Lozé het programma populair had gemaakt door haar intelligente en adremme manier van optreden, zorgt het onervaren en dommige optreden van erwan-Biyca voor een tanende populariteit. "Vroeger nam een scherpe Ārma het publiek in de zeik - nu neemt het publiek een slome Lesta in de zeik", zo verwoordde een recensent het.
Journalist bij de Amagene en auteur.
Genoemd in de Amagene .
Journalist, genoemd in de Amahāko .
Woonde sinds 1965 in Hirdo. Was regisseuse en later programmamaakster van documentaires en actualiteitenprogramma's bij de GEP. Werkte veel samen met Brugg Hālm-Stootā. Kwam in maart 1995 om het leven bij een auto-ongeluk in Tibet, tijdens de opnames voor een documentaire. (1983) |
Uitgever, zie uitgeverij Leemān & Sūmiy ršos.
Van 1986 t/m 1989 is Sūmiy Minister van Wetenschap en Kunst geweest.
Onderzoeksjournalist bij de Amagene en medewerker bij het Instituut voor Buitenlandse Betrekkingen (IMC te Blumarr).
Uitgever, zie uitgeverij Troef ur Atelva.
Verslaggever bij het dagblad Amagene. Hij is een zoon van professor Berfowa Umāsse.
Genoemd in de Amagene .
Hoofdredacteur van het dagblad Ef Hymā (stand oktober 2013).
Journaliste, hoofd van de Kunstredactie van de Amagene.
Genoemd in de Amagene .
Uitgever en oprichter van het grote uitgevers- en drukkersconcern Vliyteram TC.
In 1843 begon Chyver Vliyteram een bedrijfje op het Claba-lirrotiy in Amahagge waar hij boeken drukte en uitgaf. In 1850 nam hij een drukkerij voor kranten in Hirdo over, en toen hij merkte dat het drukken en uitgeven van kranten veel lucratiever was dan boeken, ging hij ook in Amahagge over op de krantenproductie. Zijn zoon zette na 1887 de zaak van zijn vader voort en richtte in 1902 in Hirdo een kleine uitgeverij op voor het goedkoop drukken en uitgeven van proefschriften en andere wetenschappelijke publicaties met een kleine oplage. Deze divisie van het huidige concern bestaat nog steeds, maar wordt nu gerund door studenten. In 1912 nam het intussen al machtige concern een uitgeverijtje in Gralkrich over, dat zou uitgroeien tot een van de grootste literaire uitgeversbedrijven in Spokaniė. Ook het huidige hoofdkantoor van Vliyteram TC is nog steeds in Gralkrich gevestigd.
Uitgever, zie uitgeverij Wender & Wender. Broer van Halōk Wender.
Uitgever, zie uitgeverij Wender & Wender. Broer van Cupert Wender.
Uitgever, zie uitgeverij Wisse.
Uitgeefster, zie uitgeverij Diezyrgh.
© De Twee Hanen v.o.f. Kimswerd The Netherlands
DA 00 SPARC 14 jun 1999
jaartallen - JAARTALL.HTM