Spokanisch Archief
|
Terug naar Personen  Geregistreerde personen
Zie ook |
Bestandsgroep Adel Beeldende kunst Bestuur Creatief beroep Geestelijkheid Koninklijk personeel Leger + Politie Literatuur Media Overig Politiek Stichten + Oprichten Theater Vorsten + Familie Wetenschap |
|
Dit bestand (beginletter van achternaam) A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
Status: Namen van schilderijen en andere kunstwerken nog in DICTIO opnemen. | |
Beeldhouwers, fotografen, houtsnijders, illustratoren, schilders, tekenaars.
Sommige personen hebben boeken gepubliceerd. Gebruikte codes:
| DB | dichtbundel |
| KU | kunst, wetenschap, cultuur |
| PP | populair lees/kijkboek |
Voorvoegsels in buitenlandse namen tellen bij de alfabetisering mee: dus de naam Van Der Linden staat onder de V.
Italiaans kunstenaar. Heeft o.a. de muurschilderingen in de Kleter Cātedralo van Zest gemaakt.
Schilder; leerling van Cālmer. Bekende werken:
Ef Reo ("de Maaltijd"; Xeber-museum);
Ef Geederos ("de Valkenjacht"; Xeber-museum);
Ef Jabārer Tassos ("de Val van de Koning", 1742; Koning Mazu Cōhale valt
stervend van zijn zetel tijdens het drinken van vergiftigde wijn).
Landschapsschilder. Heette officieel Lerdu Lerdu-Lerdu. Werk van hem is te vinden in het Stadsmuseum te Mollefin. (EGPEEFF.DOM)
Beeldhouwster. Heeft in 1994 de achternaam van haar man aangenomen, en heet nu Irtava Pofā.
Beeldhouwer in Amahagge.
|
IJslandse kunstenaar, woont sinds 1991 in Spokaniė.
Höskuldur Bragason experimenteert met |
Boerin uit Wumatriy; bekend door de maquette die ze op zolder van haar dorp heeft gemaakt. (DOM 44/45)
Bekend kunstschilder; wisselde geregeld van stijl en thema; had veel leerlingen, die in het algemeen nog bekender werden dan hijzelf. Bij veel werk is het onduidelijk of de maker ervan C. zelf is, dan wel een van zijn leerlingen; dit geldt ook voor het meest befaamde stuk waarop C.'s begrafenis is uitgebeeld (in het S’rt-museem van Korif): waarschijnlijk heeft C. dit zelf geschilderd en tot na zijn dood verborgen gehouden. (DOM 96)
Schilder en tekenaar. Gaf in de jaren tachtig en negentig samen met zijn vrouw Ryna Canec-Hūlst performances, waarbij ze samen in een gedurfde uitdossing, ondersteund door heftige muziek, een schilderij creėerden, waarbij de verfspetters alle kanten op vlogen. Hij wordt genoemd in een advertentie van de galerie Ef Mittors in Amahagge.
Schilderes en tekenares. Gaf in de jaren tachtig en negentig samen met haar man Petriy Canec-Hūlst performances, waarbij ze samen in een gedurfde uitdossing, ondersteund door heftige muziek, een schilderij creėerden, waarbij de verfspetters alle kanten op vlogen. Ze wordt genoemd in een advertentie van de galerie Ef Mittors in Amahagge.
Beeldhouwer; verwerkt uvory-motieven in zijn plastieken; o.a. in het
Javes-seert (museum te Asjetto). Ook de vijver bij het Museum voor Moderne Kunst in Amahagge is door hem vormgegeven (en naar hem vernoemd). Verder is zijn beeld naast de Kriyndā-kerk in Amer heel bekend.
Genoemd in de Amagene 
. (DOM 26)
Wereldvreemde kunstschilder, woont in de voormalige vuurtoren op Rāsterhynne. (DOM 184/185)
Bekend schilder van bloemtaferelen en stillevens; zijn schilderijen zijn altijd onderdeel van verschillende series; zeer bekend zijn de zomer-, voorjaar- en herfstserie: elke serie toont bloemen uit een bepaald jaargetijde (de winter is niet vertegenwoordigd). Veel werk hangt in het Pogalo-museem te Tuūn. (DOM 120)
Landschapstekenaar. Is dit dezelfde als de Vlaming Pieter de With? (zie lezing Teylers Museum)
Beeldend kunstenaar uit Amahagge; bekende kunstwerken zijn Draca en Feldariy lef geffys ur wananjās. (ASJETTO.DOM)
Fotograaf/kunstschilder; bekend om zijn collages; zette in 1989 het preutse RK dorp Huragge op stelten door er naakt op een paard doorheen te galopperen.
Tekenares, aanvankelijk bekend om haar verstilde landschappen, uitgevoerd met kleurpotlood. Vanaf eind jaren negentig begon ze zich toe te leggen op meer abstract werk, met een voorkeur voor het gebruik van viltstiften. Ze wordt genoemd in een advertentie van de galerie Ef Mittors in Amahagge.
Portretschilder.
Een lagere school in Trondom: nog in 1918 poseert meester Giyner met zijn leerlingen voor de fotograaf. |
Schilder uit de Trondom-Koles ("Trondomse School"); leerling van Celf Hūnt. Toen Hūnt in 1902 plotseling overleed, was ook voor de jonge Giyner het plezier om te schilderen voorbij. Hij koos voor een degelijke schoolmeestersbaan, maar na de zomervakantie van 1922 zou hij niet meer naar de klas terugkeren en ging zich opnieuw aan de schilderkunst wijden. Hoewel hij in zijn jonge jaren les heeft gehad van een beroemd schilder, heeft hij zich na 1922 als autodidact verder bekwaamd in het vak. Het paviljoen in het Celf Hūnt-park in Hirdo is in 1970 Giyner-pavelonn gedoopt. Precies 10 jaar na zijn dood. |
Bekend schilder, beļnvloed door Manet, Regas en Renoir; stichtte in 1882 een woongemeenschap voor impressionistische kunstenaars, de Sinšiy-Eent-Kents. In Hier is een museum met zijn kunst. (DOM 177)
Schilder en beeldhouwer, bekend om zijn werk met een sterk politieke lading, waarbij vooral de karikaturale afbeeldingen van omstreden politici veel ophef veroorzaken.
Veelzijdig beeldend kunstenaar: woord, gebaar, video, schilderijen, beeldhouwwerk, landschappelijke ingrepen - geen medium is voor hem veilig. Vooral tussen 1985 en 1995 deden zijn video-installaties veel stof opwaaien. Hij gaf ook enkele dichtbundeltjes uit, waarvan Eit-hāng (Ogentroost - een plant) de bekendste is. Hierin schildert hij allerlei landschappen, waarbij er een contrast gelegd wordt tussen het karakter ervan, zowel vóór als nį de artistieke ingreep die hij met zijn "landschapskunst" heeft bewerkstelligd.
Hij woont tegenwoordig in Lostō, en geniet ook in Nederland enige bekendheid. Een couplet uit "Ogentroost" was tijdens de Kunstroute in de Friese gemeente Wūnseradiel in mei 2003 op een hooiwagen in een weiland te lezen. Zie ook het landschapskunst-project Wufta ām Wuma.
DB-1996: Eit-hāng (Ogentroost) (..)
Schilder, voornamelijk van portretten; werkte met collega's en leerlingen in een "schilderscollectief" in Asjetto. (ASJETTO.DOM)
Grafisch kunstenaar, bekend om zijn steendrukken. (DOM 121)
Kunstenaar. (HILDI.DOM)
Satirisch tekenaar. Zie Stuw in de Ziffon. (RO-HIRDO.DOM)
Kunstschilder. Kocht in 1994 een vervallen huis in het gehucht Tramme, maar de dorpelingen accepteerden dat niet en staken het huis in brand. Hij kwam, samen met zijn vrouw, in de vlammen om. Omdat deze brandstichting een "collectieve misdaad" was en alle ruim 80 inwoners zichzelf bij voorbaat al schuldig verklaarden, was het juridisch niet mogelijk om de "echte" schuldigen aan te wijzen, en is er dus ook nooit iemand veroordeeld voor deze misdaad.
Werk van deze schilder wordt permanent tentoongesteld in de galerie Ef Ber’mt-rivo in Polefi-Jariālo.
Beeldhouwer en tekenaar. Verkeerde veel aan het hof van koningin Lindokiy Zabert Āncaramé, en het gerucht gaat dat hij haar minnaar was. Maakte in ca. 1890 een bekende buste van haar. Omstreden is zijn geabstraheerde standbeeld van de legendarische figuur Gayll dat zich bevindt in het centraalstation van Tanb’r. Met dit beeld lijkt Huliy zich te compromitteren met het Pegrevisch nationalisme, waar ook de architect van het station, Qunaze Bavān-Matō, zich actief mee bezighield. (DOM 120)
Schilder uit de Trondom-Koles ("Trondomse School"). In Hirdo is het Celf Hūnt-park naar hem vernoemd, precies 10 jaar na zijn dood. Hij had een relatie met barones Quly De Labouillaire ur Steefj-Jobleempiyt van wie hij ook een aantal portretten geschilderd heeft. Het verhaal gaat dat hij ook enkele naaktstudies van haar heeft gemaakt, die later door de erfgenamen van de barones zijn vernietigd.
Beeldhouwer uit Tanb’r.
Genoemd in de Amagene .
Beeldhouwer; vooral bekend om zijn bronzen vrouwenfiguren. Mooi werk is te vinden in het museum Veve-seert te Eeneteree.
Divisionistisch schilder uit de Tosiy-Koles ("Tosiyaanse School") In zijn laatste levensjaren legde hij zich geheel toe op het pointillisme, dat als een variant van het divisionisme gezien kan worden. Deze nieuwe techniek ontlokte felle kritiek, en in 1907, toen zijn laatste werk alom werd afgekraakt, pleegde hij zelfmoord.
Ten Hurts Tebankresa ("Twee Honden op de Canapé") (olieverf, 1905, Palequeo-museem te Asjetto). Het pointillistische werk van Iyndre-Ung heeft altijd het interieur als thema. Ook dit schilderij oogstte weinig bijval.
Beeldhouwer en kunsthistoricus. In 1923 een van de oprichters van de Xeber-Akademiy in Hirdo.
Cartoonist en striptekenaar. Werkt onder andere voor de Amagene.
Genoemd in de Amagene .
Beeldhouwer, bekend om zijn uitbeeldingen van stoere dieren en knoestige bomen; heeft eigen museum: Jūmer-Uleff-seert te Hirdo. (DOM 208)
Beeldend kunstenaar, bekend om zijn grote projecten en installaties.
Genoemd in de Amagene .
Beeldhouwer. In zijn geboorteplaats Riysbo is er een museum aan hem gewijd. (CRONA.DOM)
Schilderes van voornamelijk stillevens. Haar schildertechniek was nogal zwak, maar ze trok de aandacht vanwege de vreemde composites met wonderlijke voorwerpen.
Beeldhouwer. Maakte samen met zijn 2 broers onder meer het Tegniyc-Mōbāriy bij Halefiytjō.
Beeldhouwer. Maakte samen met zijn 2 broers onder meer het Tegniyc-Mōbāriy bij Halefiytjō.
Beeldhouwer. Maakte samen met zijn 2 broers onder meer het Tegniyc-Mōbāriy bij Halefiytjō.
Tekenaar/schilder; vrnl. stillevens met groente, fruit, wild, koperen potten en pannen; veel werk in het Xeber-museum te Amahagge.
Symbolistisch beeldhouwer; veel houtsnijwerk, ook als ornamenten in openbare gebouwen.
Schilder, gespecialiseerd in dierenportretten. Hij wordt genoemd in een advertentie van de galerie Ef Mittors in Amahagge.
(officiėle naam van Anees)
Surrealistisch schilder; is een van de oudste Spokaniėrs geworden en had t.g.v. zijn 100e verjaardag een grote tentoonstelling in Minde, tijdens welke hij in bijzijn van het publiek zijn laatste schilderij voltooide; na zijn dood bleek dat hij hierna nog stiekem twee andere schilderijen had gemaakt, zodat zijn "laatste" schilderij dramatisch in waarde daalde en de koper ervan een schadevergoeding bij de erfgenamen eiste; de hieruit voortvloeiende rechtszaak in 1993 heeft vele weken de voorpagina's van de kranten gedomineerd. Zijn sterfhuis in Tosiy is een museum. (DOM 158)
Portretfotograaf, bekend om zijn eigenaardige composities. Een welhaast beruchte foto is die van Crynne Piyx, waar het lijkt of er een bloempot en een schilderij op haar hoofd zijn opgestapeld. L.-S. is in 1992 aan longkanker gestorven.
Bretonse houtsnijder die in Spokaniė enkele RK kerken heeft gedecoreerd; zie Fjer. (DOM 100)
Illustrator en kalligraaf van ergynische teksten in Fonistā. Genoemd op de voorbeeldpagina van het telefoonboek .
Bekende portretfotografe, exposeert veel in galerie Q14 in Asjetto.
Zie ook het titelblad van Tewegga.
Genoemd in de Amagene . (DOM 120; ASJETTO.DOM)
Pegrevisch schilder, die in 1680 naar Spokaniė is "geėmigreerd" en daar bekend werd als hofschilder. Maakte diverse portretten van koning Mōlastiy
Lerdu.
Portretschilder. Maakte onder meer enige portretten van de ijdele koning Krafta Ber Cōhale.
Illustrator, portrettekenaar. (DOM 136)
Beeldhouwer uit Metie. Bekend om zijn pompeuze, allegorische, beelden. Veel van zijn werk was bestemd voor kerk-interieurs, maar hij werkte ook vaak in opdracht van de bekende architect Maziy Flafā-Trus, die zijn massieve kantoorgebouwen met zulke beelden wilde verlevendigen, zoals bijvoorbeeld het postkantoor in G’rō.
Tekenares. Illustreerde vooral kinderboeken.
KB-1979: Ef efantyser tjeft-wufmip (Plaatjes-woordenboek voor kinderen) (Hirdo: Vliyteram)
Beeldend kunstenares. Maakt veel tegeltableaus, mozaļeken en gebrandschilderde ramen.
Genoemd in de Amagene .
Maakster van kunstnijverheidsproducten die ze samen met haar man Moffain Ojic-Latra in hun winkeltje in Fonistā verkocht (tot haar dood in 2005). Genoemd op de voorbeeldpagina van het telefoonboek .
Maker van kunstnijverheidsproducten die hij samen met zijn vrouw Falynne Ojic-Latra in hun winkeltje in Fonistā verkocht. Na haar dood (in 2005) heeft hij het winkeltje in 2008 van de hand gedaan. Genoemd op de voorbeeldpagina van het telefoonboek .
(Foto uit ca. 1910 van het verloren gegane schilderij |
Pegrevisch schilder uit Milbo. Was zeer begaan met het lot van Pegreviė en voorspelde al omstreeks 1860 dat het koninkrijk opgeslokt zou worden door buurland Spokaniė. Hij werd niet serieus genomen en probeerde zijn toekomstvisie kracht bij te zetten in zijn werk. Zo maakte hij in 1872-75 het schilderij Ew Qunder-k’ponys (Spokaans: Ef Qundree-k’ponjos, "Het drogen der netten"): een gezicht op het vissersdorp Tanhye, maar in plaats van de visnetten die op de houten stellages zouden moeten hangen, schilderde hij opgehangen mensen. Een symbolische voorstelling van de ondergang van Pegreviė. |
Toen Pegreviė in 1880 een Spokanisch protectoraat werd, schilderde hij Akarmonne: een weinig realistisch - maar alweer symbolisch - gezicht op dit dorpje. Er ligt een dik pak sneeuw (wat zelden voorkomt in deze streek) en op de voorgrond zien we een boer met zijn kinderen in een ronsā (traditionele Pegrevische slee) terugkeren naar huis, waar de boerin al staat te wachten. In de lucht zien we bliksemschichten en boven elk huis hangt een rookwolk, alsof de zaak in brand staat. "Pegreviė zal in rook opgaan", was Ōlmenstens toekomstvisie, en in 1894 was het ook zover: het land werd bij Spokaniė ingelijfd (de schilder was toen net 2 jaar dood). Opvallend op het schilderij is ook de grenspaal met de blauwe band. Zulke palen stonden er inderdaad langs de Spokanisch-Pegrevische grens, maar niet in Akarmonne.
Beide hier genoemde schilderijen zijn op onverklaarbare wijze in 1932 bij een brand verdwenen. Er resten alleen enkele fotootjes uit omstreeks 1910, die nu te zien zijn in het Stadsmuseum te Milbo.
Tekenaar en illustrator. In zijn geboortestad Lassos is er een museum aan hem gewijd. (HILDI.DOM)
Bekend beeldhouwer, heeft o.a. het Vrijheidsmonument in Hoggebim gemaakt.
Kunstschilder, kreeg bekendheid na een enthousiast artikel in het culturele maandblad Cūltura (oktober 2008); zie titelblad van Cūltura.
Spaanse beeldhouwster; heeft van 1990 tot 2010 op Garos gewoond. Woont nu in Argentiniė. Haar specialiteit zijn fijnbewerkte natuurstenen beelden en objecten.
Genoemd in de Amagene .
Bekend impressionistisch schilder, beļnvloed door Renoir; heeft eigen museum (Plāfiy-seert te Amahagge).
Lirde-koern ("Rusthoek") (olieverf, 1881, Plāfiy-seert te Amahagge). De eerste impressionistische pogingen van Plāfiy zijn hier waarneembaar. In latere jaren zou zijn werk minder zoetig en nog minder gedetailleerd worden. Bovendien koos hij steeds meer voor weidsere perspectieven. Niet meer het intieme hoekje achter een boerenhuis, maar de brede stroom van een rivier, de ruimte van een mōliy, de majestueuze oprijzing van een vestingwerk, de glorie van een kathedraal.
(1995) |
Beeldhouwster, geboren als Irtava Balynnadur-Fraveff, maar heeft in 1994 de achternaam van haar man aangenomen. Bekende werken: Gref melde te Amahagge en het beeld van de bekende Tigofse auteur
Ung Krodur-Frec’r uit Zest. Dit beeld is in 1991 in het centrum van Zest onthuld, ter gelegenheid van de 70e verjaardag van de auteur. Hoewel de beeldhouwster van mening is dat haar kunstwerk een "goed gelijkend portret" van de auteur voorstelt, hebben de meeste mensen moeite om in het abstracte beeld überhaupt de gelijkenis met een mens te zien.
|
Experimenteel beeldhouwer en schilder. Zijn atelier is in 1995 een museum geworden.
Genoemd in de Amagene . (DOM 157)
Tekenares. Illustreerde onder meer het boek Grūmiyls fes Spooksoliy (1955). (DOM 4)
KU-1955: Grūmiyls fes Spooksoliy (Vleermuizen in Spokaniė) (Hirdo: Ef Veve-stent)
Schilder. Zijn landschappen zijn levendig, met een vlot penseel geschilderd, maar zijn portretten zijn extreem houterig en stijf, met saaie egale kleurvlakken.
Beeldhouwer; bekend door zijn beeld van Elmarylla met het afgehakte hoofd van baron Cālm Hufy-Ilo Zjae, uit grijs Afachisch marmer, in de paleistuin te Blort. Q.-P. kwam in 1873 om bij het eerste Spokanische treinongeluk (bij Trendon) en is als eerste slachtoffer van een treinongeluk bekender geworden dan als artiest.
Productief maar middelmatig portretschilder.
Pegrevisch schilder, vooral bekend door zijn drieluik van de Brand van G’rō in 1450; in het S’rt-museem te G’rō.
Garosisch ornamentenontwerper. Heeft o.a. de kroonluchters in de Kleter Cātedralo van Zest gemaakt.
Striptekenaar en cartoonist. Zijn veelal wrange cartoons verschijnen onder meer in de dagbladen Amagene en Bōrā-t’den. Hij signeert zijn werk met GyRie.
(officiėle naam van Stex)
Schilderes, werkte vooral met zand, klei en lijm; is aan darmkanker overleden en heeft een vermogen aan het Spokanische Kankerfonds nagelaten.
Pseudoniem; tekenaar; leerling van Lesse Xāsma-Sl’r. Heet officieel Moffain Riygt-Stex.
Schilder, beļnvloed door Celf Hūnt; wordt door de bevolking van Tolām aan de zuidkust van Lomky beschouwd als iemand die wonderen kan verrichten: toen hij zich in 1916 vanaf de Strāmpaiy-kaap in zee stortte hebben enkele ooggetuigen gezien hoe hij even bleef zweven en vervolgens in het niets oploste; zijn lichaam is inderdaad nooit gevonden of aangespoeld. Bij C’r’rtina is een museum met zijn werk.
Edelsmid en sieraadontwerper. Kreeg veel opdrachten van het koninklijk huis.
Kunstenares. (ALES.DOM)
Surrealistisch schilder. Bekend zijn zijn muurschilderingen uit 1952-1954 in de meditatieruimtes van de Steufima-korda in Zest.
Portret-tekenaar en illustrator.
Visser uit Manes-Halāf, maar vooral bekend vanwege zijn vuurtorenmodellen die hij tussen 1959 en 1996 maakte; ze zijn te bewonderen in het Visserijmuseum van Teujan.
Religieus schilder; fresco's en drieluiken in vele Ergynne-kerken.
Beeldhouwer; bekendse werk is Ef Urāktaner ("De Vletschipper", 1935) langs de Grāt bij Hamm-prusot.
Zangeres en tekenares van Nederlandse afkomst. Gaf in 1899 met behulp van haar moeder het boek Flora-nōticas rifo Berref ("Flora-aantekeningen van Berref") uit, met schetsen en beschrijvingen van bloemen, planten en bomen. Een van de weinige exemplaren van dit kostbare boek wordt nog in de Universiteitsbibliotheek te Amahagge bewaard. (UIS 144)
PP-1899: Flora-nōticas rifo Berref (Flora-aantekeningen van Berref) (Blort)
Nederlands schilder (oorspronkelijk Leonard/Leendert van Bee[c]k), in 1736 naar Spokaniė geėmigreerd.
Schilder; bekendste werk: Vallinrān rifo Creep ("Veldslag van Creep", 1803); deze allegorische voorstelling kreeg een dermate slechte kritiek dat er een ware hetze tegen de schilder ontstond, wat erin resulteerde dat hij in 1806 doodgestoken werd door een legerofficier, die in het schilderij een aantasting van de waardigheid en heldhaftigheid van het leger zag; het schilderij bevindt zich in verwaarloosde staat in het depot van het Xeber-museum te Amahagge.
Tekenaar, zoon van Peoll Xāsma-Sl’r.
Divisionistisch schilder uit de Tosiy-Koles ("Tosiyaanse School").
© De Twee Hanen v.o.f. Kimswerd The Netherlands
DA 00 SPARC 14 jun 1999
jaartallen - JAARTALL.HTM
